ปัญหาและเฉลยวิชาพุทธานุพุทธประวัติ นักธรรมชั้นเอก
สอบในสนามหลวง
วันจันทร์ที่ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๗
๑.
พระมหาบุรุษทรงทอดพระเนตรเห็นคนแก่
คนเจ็บ คนตาย แล้วทรงบรรเทาความเมาในอะไรได้?
เฉลย ทรงบรรเทาความเมาในวัย
ความเมาในความไม่มีโรค และความเมาในชีวิต ฯ
๒.
ในการเสด็จออกบรรพชา
พระมหาบุรุษทรงได้รับบาตรและจีวรจากใคร ?
เฉลย จากฆฏิการพรหม
ฯ
๓.
ขณะที่พระพุทธองค์ประทับเสวยวิมุตติสุข ณ
รัตนฆรเจดีย์ ทรงพิจารณาธรรมอะไร?
เฉลย ทรงพิจารณาพระอภิธรรม
ฯ
๔.
ยสกุลบุตรฟังธรรมอะไรจากพระพุทธองค์
จนบรรลุเป็นพระอรหันต์? จงบอกมาตามลำดับตั้งแต่ต้น
เฉลย
ฟังอนุปุพพีกถาและอริสัจ๔ ๒ ครั้ง
คือครั้งที่ ๑ บรรลุเป็นพระโสดาบัน
ครั้งที่ ๒ บรรลุเป็นพระอรหันต์ ฯ
๕.
คำว่า “สิ่งทั้งปวงไม่ควรแก่ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าไม่ชอบใจหมด” เป็นคำพูดของใคร? พระพุทธองค์ตรัสตอบว่าอย่างไร?
เฉลย เป็นคำพูดของทีฆนขะ
อัคคิเวสสนโคตร ฯ
ตรัสตอบว่า ถ้าอย่างนั้น
ความเห็นอย่างนั้น ก็ต้องไม่ควรแก่ท่าน ท่านก็ต้องไม่ชอบความเห็นอย่างนั้น ฯ
๖.
การที่พระสารีบุตรมีชื่อเสียงว่าเป็นผู้กตัญญูกตเวทีนั้น
มีหลักฐานอะไรเป็นตัวอย่าง จงแสดงมาสัก ๒ เรื่อง?
เฉลย เรื่องที่
๑ ท่านได้ฟังคำสอนจากพระอัสสชิโดยย่อจนได้ดวงตาเห็นธรรม เมื่อทราบว่า
พระอัสสชิอยู่ทางทิศใด เวลาจะนอนก็หันศีรษะไปทางทิศนั้นด้วยความเคารพ
เรื่องที่ ๒
ท่านระลึกถึงอุปการะที่รับบิณฑบาตจากราธพราหมณ์เพียง ๑ ทัพพี
จึงรับเป็นภาระในการจัดการอุปสมบทตามความประสงค์ ฯ
๗.
ธรรมุทเทศ ๔ ข้อ ได้แก่อะไรบ้าง? ใครแสดง?
แสดงแก่ใคร?
เฉลย ได้แก่
๑.โลกคือหมู่สัตว์
อันชราเป็นผู้นำ นำเข้าไปใกล้ ไม่ยั่งยืน
๒.โลกคือหมู่สัตว์
ไม่มีผู้ป้องกัน ไม่เป็นใหญ่จำเพาะตน
๓.โลกคือหมู่สัตว์
ไม่มีอะไรเป็นของของตน จำต้องละทิ้งสิ่งทั้งปวงไป
๔.โลกคือหมู่สัตว์
พร่องอยู่เป็นนิตย์ ไม่รู้จักอิ่ม เป็นทาสแห่งตัณหา ฯ
พระรัฐบาลแสดง ฯ
แสดงแก่พระเจ้าโกรัพยะ ฯ
๘.
อภิญญาเทสิตธรรม มีอะไรบ้าง? ทรงแสดงแก่ใคร?
ที่ไหน?
เฉลย มีสติปัฏฐาน
๔ สัมมัปปธาน ๔ อิทธิบาท ๔
อินทรีย์ ๕ พละ ๕ โพชฌงค์ ๗
มรรคมีองค์ ๘ ฯ
ทรงแสดงแก่ภิกษุสงฆ์ผู้อาศัยอยู่ในเมืองเวสาลี
ฯ
ที่กูฏาคารศาลา
ป่ามหาวัน ฯ
๙.
ปาวาลเจดีย์ และ มกุฏพันธนเจดีย์
อยู่ที่เมืองอะไร? มีความเกี่ยวข้องกับพระพุทธเจ้าอย่างไร?
เฉลย
ปาวาลเจดีย์อยู่ที่เมืองไพศาลี เป็นที่ทรงปลงพระชนมายุสังขาร ฯ
มกุฏพันธนเจดีย์อยู่ที่เมืองกุสินารา
เป็นที่ถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระ ฯ
๑๐.
สุภัททะ วุฑฒบรรพชิต
กล่าวจาบจ้วงพระธรรมวินัยว่าอย่างไร? และทำให้เกิดเหตุการณ์อะไรในกาลต่อมา?
เฉลย ว่า “เราทั้งหลายได้พ้นเสียแล้วด้วยดีจากพระสมณะนั้น
ด้วยท่านสั่งสอนว่า ‘สิ่งนี้ควร
สิ่งนี้ไม่ควร’ เราเกรงก็ต้องทำตาม
เป็นความลำบากนัก ก็บัดนี้เราจะทำสิ่งใด หรือมิพอใจทำสิ่งใดก็ได้ตามความปรารถณา
จะต้องเกรงแต่บัญชาของผู้ใดเล่า” ฯ
เป็นเหตุให้เกิดสังคายนาพระธรรมวินัยครั้งที่
๑ ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น